အျပစ္တရား၏ အက်ိဳးဆက္မ်ား
က. ဘုရားႏွင့္လူအဆက္ၿပတ္ၿခင္း
ကမၻာဦးလူသားအာဒံ၏ ဘုရားစကားနားမေထာင္မႈေၾကာင့္ အာဒံမွဆင္းသက္လာေသာ လူသားတိုင္းဘုရား ႏွင့္အဆက္ၿပတ္ခဲ့ရပါသည္။ လူသည္ဘုရားႏွင့္အဆက္ၿပတ္ကာ ေမြးဖြါးလာၾကၿခင္းေၾကာင့္ ဘုရားကိုမသိပါ။ သို႕ေသာ္ လူသည္ ဘုရားထံမွ ဆင္းသက္ လာၿပီး လူ႕အတြင္းမွ ဝိညာဥ္ရွိၿခင္းေၾကာင့္ ဘုရားကို ကိုးကြယ္လိုစိတ္ရွိၾကၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။ ဝိညာဥ္ဆိုသည္မွာ ဝိ= အထူး ႏွင့္ ညာဥ္= သိၿခင္းတို႕ေပါင္းစပ္ ထားၿပီး ထိုအထူးသိၿခင္းဆိုသည္က ဘုရားကိုကိုးကြယ္လိုၿခင္းပင္ၿဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ယေန႕ ကမၻာေပၚတြင္ လူတို႕က ဘုရားဟုသတ္မွတ္ ကိုးကြယ္ၾကေသာအရွင္ေပါင္း ေၿမာက္မ်ား စြာရွိေနပါသည္။ သို႕ေသာ္ စစ္မွန္ေသာဘုရားကေတာ့ တစ္ဆူတည္းရွိပါသည္။
ခ. ခႏၶာႏွင့္ဝိညာဥ္အဆက္ၿပတ္ၿခင္း
လူသားတိုင္းတစ္ေန႕ေသၾကရမည္ၿဖစ္ပါသည္း။ ဘုရားကလူကို သူ၏သ႑ာန္ေတာ္ ႏွင့္အညီ ဖန္ဆင္းထားသည္ဟု ဆိုၿခင္းေၾကာင့္ ဘုရားသည္နာမ္ဝိညာဥ္ၿဖစ္သလို လူသည္လည္း နာမ္ဝိညာဥ္ၿဖစ္ပါသည္။ ခႏၶာသည္ ဝိညာဥ္ေခတၱက်ိန္းဝပ္ရာ အခြံသာၿဖစ္ၿပီး က်မ္းစာကဆိုထားသည့္အတိုင္း ေၿမၾကီးမွလာေသာ ထိုခႏၶာသည္ ေၿမၾကီးသို႕သာ ၿပန္သြားရမည္ၿဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ဝိညာဥ္ကေတာ့ ထာဝရဘုရားထံမွ လာ၍ ထာဝရတည္ၿမဲပါသည္။ လူအစစ္အမွန္ဆိုသည္မွာ လူ႕ခႏၶာအတြင္းမွ ဝိညာဥ္ၿဖစ္ ပါသည္။ လမ္းသြားရင္းဖိနပ္ ၿပတ္သြားပါက နီးရာအိမ္တြင္အကူအညီ ေတာင္းခံကာ ေခတၱထားခဲ့ၿပီး အၿပန္မွ ဝင္ယူမည္ဆိုလွ်င္ အိမ္တိုင္း လက္ခံႏိုင္ေသာ္လည္း လမ္းသြား ရင္းမေတာ္တဆေသသြားေသာလူေသကို နီးရာအိမ္တြင္ေခတၱထားခြင့္ၿပဳပါ ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အိမ္မွ လက္ခံမည္မဟုတ္ပါ။ ဝိညာဥ္ထြက္ခြါသြားေသာလူ႕ခႏၶာသည္ ဖိနပ္ေလာက္မွ်ပင္ တန္ဘိုးမရွိေတာ့ပါ။ လူသည္မနက္ဖန္ကိုအမွီၿပဳ၍မဝါၾကြားရ၊ တစ္ေန႕ ၿခင္းပင္အဘယ္ကဲ့သို႕ၿဖစ္မည္ကို မသိႏိုင္။ ေသၿခင္း တရားသည္အရြယ္ မေရြးပါ။ ထို႕ၿပင္ လူ႕ဘဝသည္ သခ်ၤိဳင္းတြင္သာ ၿပီးဆံုးသြားလိမ့္ မည္မဟုတ္ပါ။
ဂ. ဘုရားႏွင့္ လူ ထာဝရအဆက္ၿပတ္ၿခင္း
လူသည္တစ္ခါတည္းေသ၍ထို႕ေနာက္မွတရားစီရင္ ၿခင္းခံရပါလိမ့္မည္။ တစ္ေန႕ လူသားတိုင္း ေယရႈခရစ္ေတာ္ဘုရား၏ တရားပလႅင္ေရွ႕သို႕ေရာက္ရၾကမည္ၿဖစ္ေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာကဆိုထားပါသည္။ ေယရႈဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ကလည္း ေသၿခင္းမွ ရွင္ၿပန္ ထေၿမာက္ၿပီး ေၿမၾကီးေပၚ၌၄င္း ေကာင္းကင္ေပၚ၌၄င္း စီရင္ပိုင္ေသာ အခြင့္ တန္ခိုးရွိသမွ်ကို ငါခံရၿပီဟု မိန္႕ဆိုခဲ့ပါသည္။ထို႕ေၾကာင့္ ေယရႈကို ယံုၾကည္လက္ခံ ၿခင္းမရွိပါက ငရဲသို႕သြားရမည္ၿဖစ္ၿပီး ဘုရားႏွင့္ ထာဝရ ခြဲခြါရပါလိမ့္မည္။
( က ၁း၂၇၊ က ၂း၁၇၊ က ၃း၆၊ က ၆း၅-၆၊ ၁ေယာ ၃း၄၊ ေရာ ၅း၁၂၊ ေရာ ၆း၂၃၊ ေရာ ၃း၂၃၊ ေရာ ၉း၂၀၊ ေရာ ၁၃း၁၃၊ ေရာ ၂း၁၂၊ ယာကုပ္ ၄း၁၇၊ ၁ေယာ ၃း၈၊ မ ၅း၂၈၊)
၂. ပညတ္တရား
ပညတ္တရားသည္ေမာေရွအားၿဖင့္ ဤကမၻာေလာကသို႕ ဝင္ေရာက္ လာၿပီး ထိုပညတ္တရားအားၿဖင့္ လူတိုင္းမွာ အၿပစ္ရွိေၾကာင္းကိုသိရ ပါသည္။
သမၼာက်မ္းစာတြင္ ဝတ္ၿပဳကိုးကြယ္ၿခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္စီမံေရး ဆိုင္ရာပညတ္ႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္းဆိုင္ရာပညတ္ ဟူ၍ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္အခ်က္ (၆၁၃) ခ်က္ရွိပါသည္။ ပညတ္တို႕သည္အကုန္အစင္အခ်ိန္တိုင္း က်င့္ရမည္ၿဖစ္ၿပီး တစ္ခ်က္က်ဴးလြန္ မိပါက အလံုးစံုတို႕ကို လြန္က်ဴးရာသို႕ေရာက္ပါသည္။ ဥပမာ၊ စာေမးပြဲတြင္ ငါးဘာသာဂုဏ္ထူးထြက္ေသာ္လည္း တစ္ဘာသာက်က စာေမးပြဲက် ပါသည္။
မေကာင္းေသာအပင္သည္ ေကာင္းေသာအသီးကို မသီးႏိုင္ဟု က်မ္းစာက ဆိုထားသကဲ့သို႕ အၿပစ္သားၿဖစ္ေသာ လူသားတိုင္းတို႕သည္ မိမိကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာ ဘာသာတရား၏ သြန္သင္မႈအတိုင္း ေကာင္းမႈကုသိုလ္ႏွင့္ အက်င့္သီလတို႕ကို ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံ အားထုတ္ၾကပါေသာ္လည္း စံခ်ိန္မွီေအာင္ က်င့္ႏိုင္ေသာ လူသား တစ္ဦးေယာက္မွ် ေလာကတြင္မေပၚမရွိေသးပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ႏွင့္ အက်င့္သီလတို႕ကို ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံ အားထုတ္သူၿဖစ္ေစ၊ ၾကိဳးစား အားထုတ္မႈ မရွိေသာသူၿဖစ္ေစ ထိုေကာင္းမႈတို႕ၿဖင့္ အၿပစ္မွလြတ္ႏိုင္ၿခင္းငွါမတတ္စြမ္းႏိုင္ၾကပါ။ အၿပစ္သားမ်ားသာ ၿဖစ္ၾကပါသည္။ ဥပမာ ေကာင္းရာဘံုသို႕ ေရာက္ရွိဖို႕ မိမိကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းတို႕ၿဖင့္ ၾကိဳးစားအားထုတ္သူသည္ သမုဒၵရာ၏တစ္ဖက္ ကမ္းသို႕ လက္ၿပစ္ကူးၿပီးသြားဖို႕ၾကိဳးစားသူႏွင့္ တူပါသည္။ လူအခ်ိဳ႕က မီတာတစ္ရာ ကူးႏိုင္မည္ၿဖစ္ၿပီး လူအခ်ိဳ႕က မီတာငါးရာထိကူးႏိုင္သည့္တိုင္ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် တစ္ဖက္ကမ္းသို႕ ေရာက္ႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မလုပ္ရ ဟု မဆိုလိုပါ၊ ထိုအပိုင္းက ‘ဒုတိယပိုင္းၿဖစ္ပါသည္။
သမၼာက်မ္းစာက ပညတ္တရား၏ အက်င့္အားၿဖင့္ အဘယ္သူမွ် ေၿဖာင့္မတ္ ရာသို႕မေရာက္ႏိုင္၊ ၿပဳဘူးသမွ်ေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ တို႕သည္လည္း ဘုရားေရွ႕တြင္ ညစ္ေသာအဝတ္ႏွင့္သာတူပါ၏ဟု ဆိုထားပါသည္။ ေကာင္းမႈကုသိုလ္အက်င့္ သီလတို႕ၿဖင့္ ေၿဖာင့္မတ္ရာသို႕ေရာက္ဖို႕ သန္႕ရွင္းေသာဘုရားေရွ႕တြင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ ေနသူသည္ ဥပမာ- အႏူအစိုလက္ႏွင့္သုပ္ေသာ လၻက္သုပ္ႏွင့္တူပါသည္။ လၻက္သုပ္မွာ အလြန္ေကာင္းပါေသာ္လည္း သုပ္ေသာလက္က ႏူေနၿခင္းေၾကာင့္ သန္႕ရွင္းၿခင္းမရွိပါ။
ကမၻာဦးလူသားအာဒံ၏ ဘုရားစကားနားမေထာင္မႈေၾကာင့္ အာဒံမွဆင္းသက္လာေသာ လူသားတိုင္းဘုရား ႏွင့္အဆက္ၿပတ္ခဲ့ရပါသည္။ လူသည္ဘုရားႏွင့္အဆက္ၿပတ္ကာ ေမြးဖြါးလာၾကၿခင္းေၾကာင့္ ဘုရားကိုမသိပါ။ သို႕ေသာ္ လူသည္ ဘုရားထံမွ ဆင္းသက္ လာၿပီး လူ႕အတြင္းမွ ဝိညာဥ္ရွိၿခင္းေၾကာင့္ ဘုရားကို ကိုးကြယ္လိုစိတ္ရွိၾကၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္။ ဝိညာဥ္ဆိုသည္မွာ ဝိ= အထူး ႏွင့္ ညာဥ္= သိၿခင္းတို႕ေပါင္းစပ္ ထားၿပီး ထိုအထူးသိၿခင္းဆိုသည္က ဘုရားကိုကိုးကြယ္လိုၿခင္းပင္ၿဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ယေန႕ ကမၻာေပၚတြင္ လူတို႕က ဘုရားဟုသတ္မွတ္ ကိုးကြယ္ၾကေသာအရွင္ေပါင္း ေၿမာက္မ်ား စြာရွိေနပါသည္။ သို႕ေသာ္ စစ္မွန္ေသာဘုရားကေတာ့ တစ္ဆူတည္းရွိပါသည္။
ခ. ခႏၶာႏွင့္ဝိညာဥ္အဆက္ၿပတ္ၿခင္း
လူသားတိုင္းတစ္ေန႕ေသၾကရမည္ၿဖစ္ပါသည္း။ ဘုရားကလူကို သူ၏သ႑ာန္ေတာ္ ႏွင့္အညီ ဖန္ဆင္းထားသည္ဟု ဆိုၿခင္းေၾကာင့္ ဘုရားသည္နာမ္ဝိညာဥ္ၿဖစ္သလို လူသည္လည္း နာမ္ဝိညာဥ္ၿဖစ္ပါသည္။ ခႏၶာသည္ ဝိညာဥ္ေခတၱက်ိန္းဝပ္ရာ အခြံသာၿဖစ္ၿပီး က်မ္းစာကဆိုထားသည့္အတိုင္း ေၿမၾကီးမွလာေသာ ထိုခႏၶာသည္ ေၿမၾကီးသို႕သာ ၿပန္သြားရမည္ၿဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ဝိညာဥ္ကေတာ့ ထာဝရဘုရားထံမွ လာ၍ ထာဝရတည္ၿမဲပါသည္။ လူအစစ္အမွန္ဆိုသည္မွာ လူ႕ခႏၶာအတြင္းမွ ဝိညာဥ္ၿဖစ္ ပါသည္။ လမ္းသြားရင္းဖိနပ္ ၿပတ္သြားပါက နီးရာအိမ္တြင္အကူအညီ ေတာင္းခံကာ ေခတၱထားခဲ့ၿပီး အၿပန္မွ ဝင္ယူမည္ဆိုလွ်င္ အိမ္တိုင္း လက္ခံႏိုင္ေသာ္လည္း လမ္းသြား ရင္းမေတာ္တဆေသသြားေသာလူေသကို နီးရာအိမ္တြင္ေခတၱထားခြင့္ၿပဳပါ ဆိုလွ်င္ မည္သည့္အိမ္မွ လက္ခံမည္မဟုတ္ပါ။ ဝိညာဥ္ထြက္ခြါသြားေသာလူ႕ခႏၶာသည္ ဖိနပ္ေလာက္မွ်ပင္ တန္ဘိုးမရွိေတာ့ပါ။ လူသည္မနက္ဖန္ကိုအမွီၿပဳ၍မဝါၾကြားရ၊ တစ္ေန႕ ၿခင္းပင္အဘယ္ကဲ့သို႕ၿဖစ္မည္ကို မသိႏိုင္။ ေသၿခင္း တရားသည္အရြယ္ မေရြးပါ။ ထို႕ၿပင္ လူ႕ဘဝသည္ သခ်ၤိဳင္းတြင္သာ ၿပီးဆံုးသြားလိမ့္ မည္မဟုတ္ပါ။
ဂ. ဘုရားႏွင့္ လူ ထာဝရအဆက္ၿပတ္ၿခင္း
လူသည္တစ္ခါတည္းေသ၍ထို႕ေနာက္မွတရားစီရင္ ၿခင္းခံရပါလိမ့္မည္။ တစ္ေန႕ လူသားတိုင္း ေယရႈခရစ္ေတာ္ဘုရား၏ တရားပလႅင္ေရွ႕သို႕ေရာက္ရၾကမည္ၿဖစ္ေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာကဆိုထားပါသည္။ ေယရႈဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ကလည္း ေသၿခင္းမွ ရွင္ၿပန္ ထေၿမာက္ၿပီး ေၿမၾကီးေပၚ၌၄င္း ေကာင္းကင္ေပၚ၌၄င္း စီရင္ပိုင္ေသာ အခြင့္ တန္ခိုးရွိသမွ်ကို ငါခံရၿပီဟု မိန္႕ဆိုခဲ့ပါသည္။ထို႕ေၾကာင့္ ေယရႈကို ယံုၾကည္လက္ခံ ၿခင္းမရွိပါက ငရဲသို႕သြားရမည္ၿဖစ္ၿပီး ဘုရားႏွင့္ ထာဝရ ခြဲခြါရပါလိမ့္မည္။
( က ၁း၂၇၊ က ၂း၁၇၊ က ၃း၆၊ က ၆း၅-၆၊ ၁ေယာ ၃း၄၊ ေရာ ၅း၁၂၊ ေရာ ၆း၂၃၊ ေရာ ၃း၂၃၊ ေရာ ၉း၂၀၊ ေရာ ၁၃း၁၃၊ ေရာ ၂း၁၂၊ ယာကုပ္ ၄း၁၇၊ ၁ေယာ ၃း၈၊ မ ၅း၂၈၊)
၂. ပညတ္တရား
ပညတ္တရားသည္ေမာေရွအားၿဖင့္ ဤကမၻာေလာကသို႕ ဝင္ေရာက္ လာၿပီး ထိုပညတ္တရားအားၿဖင့္ လူတိုင္းမွာ အၿပစ္ရွိေၾကာင္းကိုသိရ ပါသည္။
သမၼာက်မ္းစာတြင္ ဝတ္ၿပဳကိုးကြယ္ၿခင္းဆိုင္ရာ ပညတ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္စီမံေရး ဆိုင္ရာပညတ္ႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္းဆိုင္ရာပညတ္ ဟူ၍ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္အခ်က္ (၆၁၃) ခ်က္ရွိပါသည္။ ပညတ္တို႕သည္အကုန္အစင္အခ်ိန္တိုင္း က်င့္ရမည္ၿဖစ္ၿပီး တစ္ခ်က္က်ဴးလြန္ မိပါက အလံုးစံုတို႕ကို လြန္က်ဴးရာသို႕ေရာက္ပါသည္။ ဥပမာ၊ စာေမးပြဲတြင္ ငါးဘာသာဂုဏ္ထူးထြက္ေသာ္လည္း တစ္ဘာသာက်က စာေမးပြဲက် ပါသည္။
မေကာင္းေသာအပင္သည္ ေကာင္းေသာအသီးကို မသီးႏိုင္ဟု က်မ္းစာက ဆိုထားသကဲ့သို႕ အၿပစ္သားၿဖစ္ေသာ လူသားတိုင္းတို႕သည္ မိမိကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာ ဘာသာတရား၏ သြန္သင္မႈအတိုင္း ေကာင္းမႈကုသိုလ္ႏွင့္ အက်င့္သီလတို႕ကို ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံ အားထုတ္ၾကပါေသာ္လည္း စံခ်ိန္မွီေအာင္ က်င့္ႏိုင္ေသာ လူသား တစ္ဦးေယာက္မွ် ေလာကတြင္မေပၚမရွိေသးပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ႏွင့္ အက်င့္သီလတို႕ကို ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံ အားထုတ္သူၿဖစ္ေစ၊ ၾကိဳးစား အားထုတ္မႈ မရွိေသာသူၿဖစ္ေစ ထိုေကာင္းမႈတို႕ၿဖင့္ အၿပစ္မွလြတ္ႏိုင္ၿခင္းငွါမတတ္စြမ္းႏိုင္ၾကပါ။ အၿပစ္သားမ်ားသာ ၿဖစ္ၾကပါသည္။ ဥပမာ ေကာင္းရာဘံုသို႕ ေရာက္ရွိဖို႕ မိမိကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းတို႕ၿဖင့္ ၾကိဳးစားအားထုတ္သူသည္ သမုဒၵရာ၏တစ္ဖက္ ကမ္းသို႕ လက္ၿပစ္ကူးၿပီးသြားဖို႕ၾကိဳးစားသူႏွင့္ တူပါသည္။ လူအခ်ိဳ႕က မီတာတစ္ရာ ကူးႏိုင္မည္ၿဖစ္ၿပီး လူအခ်ိဳ႕က မီတာငါးရာထိကူးႏိုင္သည့္တိုင္ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် တစ္ဖက္ကမ္းသို႕ ေရာက္ႏိုင္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မလုပ္ရ ဟု မဆိုလိုပါ၊ ထိုအပိုင္းက ‘ဒုတိယပိုင္းၿဖစ္ပါသည္။
သမၼာက်မ္းစာက ပညတ္တရား၏ အက်င့္အားၿဖင့္ အဘယ္သူမွ် ေၿဖာင့္မတ္ ရာသို႕မေရာက္ႏိုင္၊ ၿပဳဘူးသမွ်ေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ တို႕သည္လည္း ဘုရားေရွ႕တြင္ ညစ္ေသာအဝတ္ႏွင့္သာတူပါ၏ဟု ဆိုထားပါသည္။ ေကာင္းမႈကုသိုလ္အက်င့္ သီလတို႕ၿဖင့္ ေၿဖာင့္မတ္ရာသို႕ေရာက္ဖို႕ သန္႕ရွင္းေသာဘုရားေရွ႕တြင္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ ေနသူသည္ ဥပမာ- အႏူအစိုလက္ႏွင့္သုပ္ေသာ လၻက္သုပ္ႏွင့္တူပါသည္။ လၻက္သုပ္မွာ အလြန္ေကာင္းပါေသာ္လည္း သုပ္ေသာလက္က ႏူေနၿခင္းေၾကာင့္ သန္႕ရွင္းၿခင္းမရွိပါ။
ကြဲျပားေသာ ေက်းဇူးတရား
ေက်းဇူးတရား
ေက်းဇူးတရားသည္ ေယရႈအားၿဖင့္ ဤကမၻာေလာက သို႕ဝင္ေရာက္ လာၿပီး ေယရႈကိုလက္ခံယံုၾကည္ေသာသူအေပါင္း အၿပစ္မွ လႊတ္ၿခင္းအခြင့္ ႏွင့္ အပယ္ငရဲမွလြတ္ေၿမာက္ခြင့္ကိုရၾကပါသည္။
သမၼာက်မ္းစာေတာ္ၿမတ္တြင္ လူသားတိုင္းတို႕သည္ အၿပစ္နည္းသည္ႏွင့္ မ်ားသည္သာကြာၾကၿပီး ဘုရားေရွ႕တြင္ အၿပစ္သားမ်ားသာ ၿဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုအၿပစ္ အတြက္လူသားတိုင္း ငရဲသို႕ေရာက္ရမည္ၿဖစ္ေသာ္လည္း လူအခ်ိဳ႕ကေတာ့ အပယ္ငရဲမွ လြတ္ခြင့္ကို ရၾကပါသည္။ ထိုလူႏွစ္မ်ိဳးတို႕ကေတာ့ မိမိရဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို အမွီၿပဳသူႏွင့္ ဘုရားက လူတို႕အတြက္ ၿပဳေပးေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈကို လက္ခံၿခင္း လက္မခံၿခင္းအေပၚတြင္သာမူတည္ပါသည္။
လူသားႏွင့္ သန္႕ရွင္းေသာဘုရားအၾကားတြင္ အၿပစ္ဆိုေသာတန္တိုင္းၾကီးက ၿခားထားၿပီး ပညတ္တရား၏အက်င့္အားၿဖင့္လည္း ထိုအၿပစ္ေၾကြးတို႕ကို မဆပ္ႏိုင္ ၾကပါ။ လူ၏ဝိညာဥ္သည္လည္း စၾကာဝဠာထက္မက တန္ဘိုးရွိၿပီး ထိုဝိညာဥ္၏ တန္ဘိုးကို ဘုရားသခင္အား ေပးႏိုင္ၿခင္းငွါလည္း မတတ္စြမ္းႏိုင္ၾကပါ။
လူသားတိုင္းေကာင္းရာသို႕ေရာက္ဖို႕လူ႕အပိုင္းမွဘာမွ်မတတ္ ႏိုင္ပါ၊ ဘာမွ်လည္းမလုပ္ႏိုင္ၾကပါ။ ဘုရားကသာ လွ်င္တတ္ႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရား ကသာလွ်င္ ၿပဳလုပ္ေပးႏိုင္ေသာအပိုင္းၿဖစ္ပါသည္။
ဘုရား ကၿပဳေပးေသာအမႈကို လူ႕ဖက္မွ လက္ခံယံုၾကည္ရန္သာ ၿဖစ္ပါသည္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ကလည္း လူမတတ္ႏိုင္ေသာအမႈကို ဘုရားတတ္ႏိုင္သည္ဟု မိန္႕ဆိုခဲ့ပါသည္။ တပည့္မ်ားမေၿဖႏိုင္ေသာစာေမးပြဲ ေမးခြန္းကို ထုတ္ေသာဆရာသမား ေကာင္းဟူသည္ ေလာကတြင္ရွိပါမည္လား။ ထိုနည္းတူ လူသားတိုင္းေကာင္းရာဘံုသို႕ ေရာက္ဖို႕ လူသားတိုင္းက်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္ၿခင္းငွါ မတတ္စြမ္းႏိုင္ေသာ ပညတ္ခ်က္တို႕ၿဖင့္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ကာ ငါ့ထံသို႕လာၾကပါဟု ဘုရားကဆိုလွ်င္ ထိုဘုရားသည္ တရားပါမည္လား။
လူသားတိုင္းပညတ္တရား၏ အက်င့္အားၿဖင့္ သန္႕ရွင္းေသာဘုရားထံသို႕ ေရာက္ႏိုင္ပါက ေမာေရွအားၿဖင့္ ဘုရားက ေပးထားေသာ ပညတ္တို႕ကို ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံအားထုတ္ကာ ငါ့ထံသို႕လာၾကပါဟု ဘုရားက ဆိုေပလိမ့္မည္။ ဘုရားက လူသားအားလံုး၏ အၿပစ္အတြက္ ေလာကသို႕ ၾကြလာၿပီး အေသခံေပးရန္ မလိုေတာ့ပါ။ ပညတ္တရား၏ အက်င့္အားၿဖင့္ လူသားတိုင္းေကာင္းရာဘံုသို႕ ေရာက္ႏိုင္ပါက ေယရႈဘုရား ကားတိုင္ထက္တြင္အေသခံၿခင္းသည္ အခ်ည္းႏွီးပင္ ၿဖစ္ပါသည္။
တရားရံုးတြင္ စီရင္ခ်က္ခ်ရာ၌လြတ္ေစႏွင့္ ၿပစ္ဒဏ္က်ခံေစႏွစ္မ်ိဳးသာ ရွိပါသည္။ လူတို႕သည္အၿပစ္ရွိသည့္အတြက္ အၿပစ္ဒဏ္ကို ခံရမည္ၿဖစ္ၿပီး၊ အၿပစ္ဒဏ္ခံၿပီးပါမွ အၿပစ္မွ လႊတ္ၿခင္း အခြင့္ကို ရၾကမည္ၿဖစ္ေပသည္။ အၿပစ္တရား ၏အခကား ေသၿခင္းေပတည္း။ အၿပစ္သားသံုးဦးရွိပါသည္။ ပထမတစ္ဦးမွာ အာဒံ ျဖစ္ၿပီး ဒ‘ုတိယတစ္ဦးမွာ အာဒံမွဆင္းသက္လာေသာ ကြ်ႏု္ပ္ၿဖစ္ပါသည္။ တတိယ အၿပစ္သားတစ္ဦးမွာ ေယရႈၿဖစ္ၿပီး ေယရႈသည္ ကြ်ႏု္ပ္အတြက္အၿပစ္သားၿဖစ္ရကာ ကားတိုင္ထက္တြင္စီရင္ၿခင္းခံခဲ့ရပါသည္။
ေယရႈဘုရားသည္ ငါတို႕အၿပစ္ အတြက္ေၾကာင့္ အေသခံေတာ္မူ၏။ သၿဂိဳလ္ၿပီးမွ က်မ္းစာလာသည့္ အတိုင္း သံုးရက္ေၿမာက္ေသာေန႕တြင္ ရွင္ၿပန္ ထေၿမာက္ေတာ္မူ၏။ ဘုရားကလူသားတိုင္းအတြက္ၿပဳေပးခဲ့ေသာ ထိုေကာင္းမႈကို လက္ခံယံုၾကည္ပါက သင္သည္ ေယရႈအားၿဖင့္ အၿပစ္မွလြတ္လ်က္ အၿပစ္သားမွ ဘုရားသား ၿဖစ္ခြင့္ကိုၿပန္ရမည္ၿဖစ္ေပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သင္ေပး ေဆာင္ၿခင္းငွါ မတတ္စြမ္းႏိုင္ေသာအၿပစ္ေၾကြးအားလံုးတို႕ကို ေယရႈဘုရားက ေဆာင္ယူလ်က္ ေပးဆပ္ခဲ့ၿပီးၿဖစ္၍ ကားတိုင္ထက္တြင္ ေယရႈက အမႈၿပီးၿပီ ဟူေသာစကားၾကီးကို မိန္႕ဆိုခဲ့ပါသည္။ သင္သည္ေယရႈကို လက္ခံယံုၾကည္လိုက္ ေသာအခါ သင္၏ၿပစ္မႈအားလံုး ေယရႈအားၿဖင့္ ေပးဆပ္ၿပီးသြားၿပီၿဖစ္သကဲ့သို႕ သင္လားရမည့္အပယ္တံခါးလည္း ပိတ္သြားၿပီၿဖစ္ပါသည္။
ထာဝရအသက္သည္ အလြန္တန္ဘိုးၾကီးပါေသာ္လည္း ဘုရားက လူသားတိုင္းအား အခမဲ့ လက္ေဆာင္အၿဖစ္ေပးေနပါသည္။ လူသားတိုင္းေကာင္းရာ သို႕ေရာက္ဖို႕ရန္ ဘုရားကလူသားမ်ား ေပးၿခင္းငွါမတတ္စြမ္းႏိုင္ေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ႏွင့္ အက်င့္သီလတို႕ကို မေတာင္းခံပါ။ လူတိုင္းက ဘုရားကို ေပးၿခင္းငွါ တတ္စြမ္းႏိုင္ ေသာ ယံုၾကည္ၿခင္းတစ္ခုတည္းကိုသာ ေတာင္းခံပါသည္။
လူအခ်ိဳ႕က ေယရႈသည္ လူသားတိုင္း၏ အၿပစ္ေျြကးအတြက္ ကားတိုင္ ထက္တြင္ ေပးဆပ္ခဲ့ၿပီးၿဖစ္၍ ေယရႈကို လက္ခံယံုၾကည္ သူၿဖစ္ေစ လက္မခံေသာသူ ၿဖစ္ေစ အားလံုး အပယ္ငရဲမွ လြတ္ခြင့္ကိုရၾကၿပီဟု ဆိုၾကပါသည္။ တရားရံုးတြင္ သင္မေပးႏိုင္သည့္ ဒဏ္ေၾကးအတြက္ သင့္လုပ္ငန္းရွင္ကကိုယ္စား ေပးေဆာင္ေပးပါ ေသာ္လည္း သင့္အပိုင္းမွ လုပ္ငန္းရွင္က လုပ္ေဆာင္ေပးေသာထိုအမႈကို လက္ခံယံုၾကည္ ပါေၾကာင္း ဝန္ခံဖို႕ေတာ့ လိုအပ္ပါသည္။ သင့္ရဲ့ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ဘုရားက ဘာတစ္ခုမွ် လုပ္မည္မဟုတ္ပါ။ သင္သည္ ဤေလာကၾကီး သို႕ သင့္ရဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိပါဘဲ အၿပစ္သား အၿဖစ္ေရာက္ရွိလာခဲ့ရသလို သင္၏ၾကိဳးစား လုပ္ေဆာင္မႈ ဘာတစ္ခုမွ် မပါ ပါဘဲ ဘုရားက ကယ္တင္ ေပးခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသည္ တရားပါသည္။
လက္ဝါးကပ္တိုင္ေတာ္သည္ ထာဝရဘုရား၏ လူသားတို႕အေပၚထားေသာ အနက္ရိႈင္းဆံုးေသာ ခ်စ္ေမတၱာကို ေဖၚၿပလိုက္ၿခင္း ပင္ၿဖစ္ပါသည္။ ကားတိုင္ထက္တြင္ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေဘးသို႕ဆန္႕ထားေသာ ေယရႈ၏ပံုေတာ္မွာ လူသားမ်ားကို အလြန္ခ်စ္သည္ဟူေသာ သေကၤတ ႏွင့္ သင္ခံရမည့္ၿပစ္ဒဏ္ ဤ္မွ်ၾကီးမားသည္ဟူ၍ ၿဖစ္ပါသည္။ ထပ္ေၿပာပါရေစ၊ ဘုရားသည္တရားပါသည္။ ထိုအပင္၏ အသီးကို စားေသာေန႕တြင္ ဧကန္အမွန္ေသရမည္ဟု ပညတ္ခဲ့သည္မွာ ဘုရားၿဖစ္ၿပီး ထိုစီရင္ခ်က္ ကိုက်ခံခဲ့သူမွာလည္းဘုရားပဲၿဖစ္ ပါသည္။ လူတို႕က မစားရဟူေသာပညတ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ေသာအခါ ေသရမည္ဟူေသာ စီရင္ခ်က္ကို ဘုရားဖက္မွ ၿပင္၍မရပါ။ အေၾကာင္း မွာ ဘုရားသည္ မေန႕ယေန႕ေနာင္ကာလ ေၿပာင္းလဲၿခင္းမရွိေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္ပါသည္။ လူတို႕ကို ကမၻာေၿမမွရုတ္သိမ္းလိုက္ ၿပန္ကလည္း ငါ့ဝိညာဥ္သည္ လူတို႕တြင္ အစဥ္မဆံုးမရဟုေကာင္းခ်ီးေပးထားသည့္အတြက္ ရုတ္သိမ္း၍လည္း မရပါ။ ထို႕ေၾကာင့္လူကို ဖန္ဆင္းမိသည့္ အတြက္ ဘုရားသခင္သည္ ေနာင္တရ၍ႏွလံုး ေတာ္ပူပန္ခဲ့ေၾကာင္း ေဖၚၿပထားပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ေနာင္တဆိုသည္မွာ အမွားလုပ္မိ၍ ေနာင္တရၿခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာဟု အမည္ရေသာ ဘုရားသခင္သည္ လူသားတို႕ကိုယ္စား ပူေဆြးဝမ္းနည္းၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္။
လူတို႕တြင္ၿဖစ္တတ္ေသာ ကိုယ္ခႏၶာရွိေရာဂါတို႕သည္ ေနာက္ဆံုးလူကို ေသေစ၍ သခ်ိဳင္းသို႕သာ ပို႕ႏိုင္ေသာ္လည္း လူ႕အတြင္းရွိ အၿပစ္ေရာဂါ မူကား ေသၿပီးေနာက္ ငရဲသို႕ေရာက္ေစႏိုင္ပါသည္။ထိုတရားသံုးပါးကို ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုအေနႏွင့္ေဖၚၿပရလွ်င္ အၿပစ္တရား သည္ လူတို႕၏ေရာဂါႏွင့္တူၿပီး၊ ပညတ္တရားသည္ လူတို႕၏ ေရာဂါကိုေဖၚၿပေပးေသာ “ဓါတ္မွန္ ႏွင့္တူပါသည္။ ထိုေရာဂါကို ဓါတ္မွန္က မဖယ္ရွားေပးႏိုင္ပါ။ သက္ဆိုင္ရာ ေရာဂါ၏ အထူးကု ဆရာဝန္ ကသာ ဖယ္ရွားေပးႏိုင္လို႕ ေရာဂါကိုဖယ္ရွားေပးေသာ ဆရာဝန္က ေက်းဇူး တရားႏွင့္တူပါသည္။ ေလာကတြင္ ဘုရားမ်ား အရွင္မ်ား မ်ားစြာေပၚထြန္းခဲ့ေသာ္လည္း အၿပစ္တရား၏အခ ေသၿခင္းတည္း ဟူေသာ ေရာဂါကို ကုစားေပးခဲ့ေသာအရွင္က ေယရႈဘုရား တစ္ပါးတည္းသာလွ်င္ၿဖစ္ပါသည္။
ဘာသာတရားက လူကို ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံအားထုတ္ခိုင္းေသာ တရားၿဖစ္ၿပီး ထိုသူကိုပင္ပန္းေစကာ တမလြန္အတြက္လည္း တိက် ေသာအေၿဖကိုမေပးႏိုင္သည့္ စိတ္ေမာလူပန္းေစေသာတရားၿဖစ္ပါသည္။ ေက်းဇူးတရားက တိက်ေသာ အေၿဖရွိကာ ယခုဘဝႏွင့္ ေနာင္ဘဝအတြက္ ခ်မ္းသာရာကို အမွန္ရေစေသာ တရားၿဖစ္ပါသည္။ မိဘေက်းဇူးကို မသိေသာသူသည္ သားသမီးမိုက္ၿဖစ္ၿပီး ဆရာ့ေက်းဇူးကို မသိေသာ သူသည္ တပည့္မိုက္ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုအထဲမွ ဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို မသိေသာသူ၊ ၿငင္းဆန္ေသာသူ မည္သည္ကား လူမိုက္ၿဖစ္ပါသည္။
လူကို ရွာေဖြစိစစ္ၾကည့္ပါက အၿပစ္ ကို ေတြ႕ရမည္ၿဖစ္ၿပီး ဘာသာတရားကို ရွာေဖြစိစစ္ၾကည့္ပါက အက်င့္တရားကို ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။ ဘုရားကို ရွာေဖြစိစစ္ ၾကည့္ပါက ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မည္။ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ၏ အရွင္ကို သင္မရရွိေသးပါက ဘာသာတရား၏ေအာက္တြင္ စံခ်ိန္မမွီေသာအက်င့္တရားမ်ားႏွင့္ အၿပစ္တရား၌သာ ဆံုရံႈးၿခင္းသို႕ေရာက္ရပါလိမ့္မည္။ ဆင္ေသကို ဆိတ္သားေရးႏွင့္ ဖံုးအုပ္လို႕မရသကဲ့သို႕ အၿပစ္တရားကို ဘာသာတရား၏ အက်င့္တရားမ်ားအားၿဖင့္ ဖံုးအုပ္၍မရႏိုင္ပါ။
ေယရႈဘုရားသည္ လူမ်ား အကြ်တ္တရားရရန္ တရားကို ေပးခဲ့သည့္ အရွင္သာမက ကားတိုင္ထက္တြင္ အသက္ေပးခဲ့ေသာ အရွင္ၿဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ ကဲ့သို႕က်င့္ရမည္ဟု တရားကိုၿပၿခင္းထက္ လူတို႕ကို အဘယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္ေၾကာင္းကိုၿပ ခဲ့ေသာအရွင္လည္း ၿဖစ္ပါသည္။ ေယရႈသည္ဘာသာတရားထက္ ေက်းဇူးတရားကို တည္ေထာင္ခဲ့ေသာအရွင္ၿဖစ္၏။ ဘာသာတရားက အပါယ္တံခါးကို မပိတ္ ႏိုင္ေသာ္လည္း ေယရႈဘုရားက ယံုၾကည္သူတိုင္းအတြက္ အပါယ္တံခါးကိုပိတ္ ေစခဲ့ၿပီးၿဖစ္ပါသည္။
ပညတ္တရားေခၚ ဘာသာသာတရားသည္ အမႈဖြင့္ေသာ တရားႏွင့္တူၿပီး ေက်းဇူးတရားေခၚေယရႈဘုရားသည္ လူတို႕အတြက္ တစ္ခု တည္းေသာ အမႈပိတ္ေသာ တရား ၿဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေယရႈကားတိုင္ထက္တြင္ ေနာက္ဆံုးေၿပာခဲ့ေသာ စကားၾကီးတစ္ခြန္းမွာ အမႈၿပီးၿပီ (သင့္အတြက္ အပါယ္တံခါးပိတ္ၿပီ) ဟူ၍ ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုအမႈၿပီးၿပီဟူေသာစကားကို ေပးေခ်ၿပီးသြားၿပီ ဟုလည္း အဓိပၸါယ္ဖြင့္ ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ေပးေခ်ၿပီး ေသာအရာအတြက္ သင္အဖိုးအခထပ္ေပးစရာမလိုေတာ့ပါ၊ သင့္အပိုင္းမွရယူရန္သာ ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုက္တန္လို႕ ရၿခင္းမဟုတ္ပါ၊ ဘုရားၿပဳေပးေသာ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ရၿခင္းၿဖစ္၍ ေက်းဇူးတရားဟု ေခၚၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ သင္အသက္ ရွင္စဥ္ ဘယ္တရားလမ္းကို ေရြးခ်ယ္ မည္နည္း?
ကယ္တင္ၿခင္းဆုေက်းဇူးကို ရရွိၿခင္းသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ေကာင္း၍မဟုတ္ပါဘဲ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းေၾကာင့္ၿဖစ္ပါသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံ အားထုတ္မႈေၾကာင့္ရရွိေသာ ဆု မဟုတ္ပါဘဲ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ေပးမႈ ေၾကာင့္ရေသာ လက္ေဆာင္ ၿဖစ္ပါသည္။ ဘုရားက ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ က်င့္ၾကံၾကိဳးစား အားထုတ္မႈကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္၍အပါယ္ငရဲမွ ေရြးႏုတ္ကယ္တင္ခဲ့ၿခင္း မဟုတ္ပါဘဲ ဘုရားက ခ်စ္၍ အသက္ေပးကယ္တင္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသည္ အၿပစ္ကို ရြံမုန္းေသာ္လည္း အၿပစ္သားမ်ားၿဖစ္သည့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ကို ခ်စ္၍ အၿပစ္တရား၏အခ ေသၿခင္းအတြက္ ကိုယ္စားခံေပးဆပ္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။
ကြ်ႏု္ပ္တို႕ႏွင့္ မထိုက္တန္ေသာ ေကာင္းကင္ဘံုတြင္ ေနရာတစ္ေနရာရဖို႕ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ႏွင့္ထိုက္တန္ေသာ လက္ဝါးကားတိုင္ေပၚသို႕ ေယရႈဘုရားသည္ အစားထိုး ေနရာယူေပး ခဲ့ၿပီးၿဖစ္ပါသည္။ မိမိလူတို႕ကို အၿပစ္မွ ကယ္ခြ်တ္မည့္သူၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေယရႈဟူေသာ အမည္ၿဖင့္မွည့္ရမည္ဟု က်မ္းစာက ဆိုထားပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေယရႈသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕အား အၿပစ္မွကယ္ခြ်တ္လ်က္ ကယ္တင္သည့့္သူ ၿဖစ္ၿပီး ကြ်ႏု္ပ္တို႕သည္ ေယရႈအားၿဖင့္ အၿပစ္မွ(ငရဲ) ကယ္တင္ၿခင္း ခံရသူေကာင္းကင္ ႏိုင္ငံသားမ်ား ၿဖစ္ၾကပါသည္။ ဟာေလလုယာ။
(မ ၁း၂၁၊ ေရာ ၅း၁၅၊ ေရာ ၅း၈၊ ၁ေယာ ၁း၇၊ ဧ ၂း၈၊ ေယာ ၅း၂၄)
ဒီလိုဆို ေယရႈကိုလက္ခံယံုၾကည္ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ၾကိဳက္ တာလုပ္လို႕ ရပါသလား?
ဖာရိရွဲႏွင့္ က်မ္းၿပဳဆရာ တို႕သည္ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ပညတ္ (၆၁၃) ခ်က္ကိုက်င့္ႏိုင္ ေသာသူမ်ားၿဖစ္ၾကပါသည္။ ေယရႈက သင္တို႕ အက်င့္သည္ဖာရိရွဲႏွင့္ က်မ္းၿပဳဆရာတို႕ က်င့္ေသာ အက်င့္ထက္မသာလြန္လွ်င္ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႕ မဝင္ရဟုမိန္႕ဆို ခဲ့ပါသည္။
ေက်းဇူးတရားသည္ ေယရႈအားၿဖင့္ ဤကမၻာေလာက သို႕ဝင္ေရာက္ လာၿပီး ေယရႈကိုလက္ခံယံုၾကည္ေသာသူအေပါင္း အၿပစ္မွ လႊတ္ၿခင္းအခြင့္ ႏွင့္ အပယ္ငရဲမွလြတ္ေၿမာက္ခြင့္ကိုရၾကပါသည္။
သမၼာက်မ္းစာေတာ္ၿမတ္တြင္ လူသားတိုင္းတို႕သည္ အၿပစ္နည္းသည္ႏွင့္ မ်ားသည္သာကြာၾကၿပီး ဘုရားေရွ႕တြင္ အၿပစ္သားမ်ားသာ ၿဖစ္ၾကပါသည္။ ထိုအၿပစ္ အတြက္လူသားတိုင္း ငရဲသို႕ေရာက္ရမည္ၿဖစ္ေသာ္လည္း လူအခ်ိဳ႕ကေတာ့ အပယ္ငရဲမွ လြတ္ခြင့္ကို ရၾကပါသည္။ ထိုလူႏွစ္မ်ိဳးတို႕ကေတာ့ မိမိရဲ့ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို အမွီၿပဳသူႏွင့္ ဘုရားက လူတို႕အတြက္ ၿပဳေပးေသာ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈကို လက္ခံၿခင္း လက္မခံၿခင္းအေပၚတြင္သာမူတည္ပါသည္။
လူသားႏွင့္ သန္႕ရွင္းေသာဘုရားအၾကားတြင္ အၿပစ္ဆိုေသာတန္တိုင္းၾကီးက ၿခားထားၿပီး ပညတ္တရား၏အက်င့္အားၿဖင့္လည္း ထိုအၿပစ္ေၾကြးတို႕ကို မဆပ္ႏိုင္ ၾကပါ။ လူ၏ဝိညာဥ္သည္လည္း စၾကာဝဠာထက္မက တန္ဘိုးရွိၿပီး ထိုဝိညာဥ္၏ တန္ဘိုးကို ဘုရားသခင္အား ေပးႏိုင္ၿခင္းငွါလည္း မတတ္စြမ္းႏိုင္ၾကပါ။
လူသားတိုင္းေကာင္းရာသို႕ေရာက္ဖို႕လူ႕အပိုင္းမွဘာမွ်မတတ္ ႏိုင္ပါ၊ ဘာမွ်လည္းမလုပ္ႏိုင္ၾကပါ။ ဘုရားကသာ လွ်င္တတ္ႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရား ကသာလွ်င္ ၿပဳလုပ္ေပးႏိုင္ေသာအပိုင္းၿဖစ္ပါသည္။
ဘုရား ကၿပဳေပးေသာအမႈကို လူ႕ဖက္မွ လက္ခံယံုၾကည္ရန္သာ ၿဖစ္ပါသည္။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ကလည္း လူမတတ္ႏိုင္ေသာအမႈကို ဘုရားတတ္ႏိုင္သည္ဟု မိန္႕ဆိုခဲ့ပါသည္။ တပည့္မ်ားမေၿဖႏိုင္ေသာစာေမးပြဲ ေမးခြန္းကို ထုတ္ေသာဆရာသမား ေကာင္းဟူသည္ ေလာကတြင္ရွိပါမည္လား။ ထိုနည္းတူ လူသားတိုင္းေကာင္းရာဘံုသို႕ ေရာက္ဖို႕ လူသားတိုင္းက်င့္ၾကံအားထုတ္ႏိုင္ၿခင္းငွါ မတတ္စြမ္းႏိုင္ေသာ ပညတ္ခ်က္တို႕ၿဖင့္ ၾကိဳးစားအားထုတ္ကာ ငါ့ထံသို႕လာၾကပါဟု ဘုရားကဆိုလွ်င္ ထိုဘုရားသည္ တရားပါမည္လား။
လူသားတိုင္းပညတ္တရား၏ အက်င့္အားၿဖင့္ သန္႕ရွင္းေသာဘုရားထံသို႕ ေရာက္ႏိုင္ပါက ေမာေရွအားၿဖင့္ ဘုရားက ေပးထားေသာ ပညတ္တို႕ကို ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံအားထုတ္ကာ ငါ့ထံသို႕လာၾကပါဟု ဘုရားက ဆိုေပလိမ့္မည္။ ဘုရားက လူသားအားလံုး၏ အၿပစ္အတြက္ ေလာကသို႕ ၾကြလာၿပီး အေသခံေပးရန္ မလိုေတာ့ပါ။ ပညတ္တရား၏ အက်င့္အားၿဖင့္ လူသားတိုင္းေကာင္းရာဘံုသို႕ ေရာက္ႏိုင္ပါက ေယရႈဘုရား ကားတိုင္ထက္တြင္အေသခံၿခင္းသည္ အခ်ည္းႏွီးပင္ ၿဖစ္ပါသည္။
တရားရံုးတြင္ စီရင္ခ်က္ခ်ရာ၌လြတ္ေစႏွင့္ ၿပစ္ဒဏ္က်ခံေစႏွစ္မ်ိဳးသာ ရွိပါသည္။ လူတို႕သည္အၿပစ္ရွိသည့္အတြက္ အၿပစ္ဒဏ္ကို ခံရမည္ၿဖစ္ၿပီး၊ အၿပစ္ဒဏ္ခံၿပီးပါမွ အၿပစ္မွ လႊတ္ၿခင္း အခြင့္ကို ရၾကမည္ၿဖစ္ေပသည္။ အၿပစ္တရား ၏အခကား ေသၿခင္းေပတည္း။ အၿပစ္သားသံုးဦးရွိပါသည္။ ပထမတစ္ဦးမွာ အာဒံ ျဖစ္ၿပီး ဒ‘ုတိယတစ္ဦးမွာ အာဒံမွဆင္းသက္လာေသာ ကြ်ႏု္ပ္ၿဖစ္ပါသည္။ တတိယ အၿပစ္သားတစ္ဦးမွာ ေယရႈၿဖစ္ၿပီး ေယရႈသည္ ကြ်ႏု္ပ္အတြက္အၿပစ္သားၿဖစ္ရကာ ကားတိုင္ထက္တြင္စီရင္ၿခင္းခံခဲ့ရပါသည္။
ေယရႈဘုရားသည္ ငါတို႕အၿပစ္ အတြက္ေၾကာင့္ အေသခံေတာ္မူ၏။ သၿဂိဳလ္ၿပီးမွ က်မ္းစာလာသည့္ အတိုင္း သံုးရက္ေၿမာက္ေသာေန႕တြင္ ရွင္ၿပန္ ထေၿမာက္ေတာ္မူ၏။ ဘုရားကလူသားတိုင္းအတြက္ၿပဳေပးခဲ့ေသာ ထိုေကာင္းမႈကို လက္ခံယံုၾကည္ပါက သင္သည္ ေယရႈအားၿဖင့္ အၿပစ္မွလြတ္လ်က္ အၿပစ္သားမွ ဘုရားသား ၿဖစ္ခြင့္ကိုၿပန္ရမည္ၿဖစ္ေပသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သင္ေပး ေဆာင္ၿခင္းငွါ မတတ္စြမ္းႏိုင္ေသာအၿပစ္ေၾကြးအားလံုးတို႕ကို ေယရႈဘုရားက ေဆာင္ယူလ်က္ ေပးဆပ္ခဲ့ၿပီးၿဖစ္၍ ကားတိုင္ထက္တြင္ ေယရႈက အမႈၿပီးၿပီ ဟူေသာစကားၾကီးကို မိန္႕ဆိုခဲ့ပါသည္။ သင္သည္ေယရႈကို လက္ခံယံုၾကည္လိုက္ ေသာအခါ သင္၏ၿပစ္မႈအားလံုး ေယရႈအားၿဖင့္ ေပးဆပ္ၿပီးသြားၿပီၿဖစ္သကဲ့သို႕ သင္လားရမည့္အပယ္တံခါးလည္း ပိတ္သြားၿပီၿဖစ္ပါသည္။
ထာဝရအသက္သည္ အလြန္တန္ဘိုးၾကီးပါေသာ္လည္း ဘုရားက လူသားတိုင္းအား အခမဲ့ လက္ေဆာင္အၿဖစ္ေပးေနပါသည္။ လူသားတိုင္းေကာင္းရာ သို႕ေရာက္ဖို႕ရန္ ဘုရားကလူသားမ်ား ေပးၿခင္းငွါမတတ္စြမ္းႏိုင္ေသာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ ႏွင့္ အက်င့္သီလတို႕ကို မေတာင္းခံပါ။ လူတိုင္းက ဘုရားကို ေပးၿခင္းငွါ တတ္စြမ္းႏိုင္ ေသာ ယံုၾကည္ၿခင္းတစ္ခုတည္းကိုသာ ေတာင္းခံပါသည္။
လူအခ်ိဳ႕က ေယရႈသည္ လူသားတိုင္း၏ အၿပစ္ေျြကးအတြက္ ကားတိုင္ ထက္တြင္ ေပးဆပ္ခဲ့ၿပီးၿဖစ္၍ ေယရႈကို လက္ခံယံုၾကည္ သူၿဖစ္ေစ လက္မခံေသာသူ ၿဖစ္ေစ အားလံုး အပယ္ငရဲမွ လြတ္ခြင့္ကိုရၾကၿပီဟု ဆိုၾကပါသည္။ တရားရံုးတြင္ သင္မေပးႏိုင္သည့္ ဒဏ္ေၾကးအတြက္ သင့္လုပ္ငန္းရွင္ကကိုယ္စား ေပးေဆာင္ေပးပါ ေသာ္လည္း သင့္အပိုင္းမွ လုပ္ငန္းရွင္က လုပ္ေဆာင္ေပးေသာထိုအမႈကို လက္ခံယံုၾကည္ ပါေၾကာင္း ဝန္ခံဖို႕ေတာ့ လိုအပ္ပါသည္။ သင့္ရဲ့ လြတ္လပ္စြာေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး ဘုရားက ဘာတစ္ခုမွ် လုပ္မည္မဟုတ္ပါ။ သင္သည္ ဤေလာကၾကီး သို႕ သင့္ရဲ့ ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရွိပါဘဲ အၿပစ္သား အၿဖစ္ေရာက္ရွိလာခဲ့ရသလို သင္၏ၾကိဳးစား လုပ္ေဆာင္မႈ ဘာတစ္ခုမွ် မပါ ပါဘဲ ဘုရားက ကယ္တင္ ေပးခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသည္ တရားပါသည္။
လက္ဝါးကပ္တိုင္ေတာ္သည္ ထာဝရဘုရား၏ လူသားတို႕အေပၚထားေသာ အနက္ရိႈင္းဆံုးေသာ ခ်စ္ေမတၱာကို ေဖၚၿပလိုက္ၿခင္း ပင္ၿဖစ္ပါသည္။ ကားတိုင္ထက္တြင္ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုေဘးသို႕ဆန္႕ထားေသာ ေယရႈ၏ပံုေတာ္မွာ လူသားမ်ားကို အလြန္ခ်စ္သည္ဟူေသာ သေကၤတ ႏွင့္ သင္ခံရမည့္ၿပစ္ဒဏ္ ဤ္မွ်ၾကီးမားသည္ဟူ၍ ၿဖစ္ပါသည္။ ထပ္ေၿပာပါရေစ၊ ဘုရားသည္တရားပါသည္။ ထိုအပင္၏ အသီးကို စားေသာေန႕တြင္ ဧကန္အမွန္ေသရမည္ဟု ပညတ္ခဲ့သည္မွာ ဘုရားၿဖစ္ၿပီး ထိုစီရင္ခ်က္ ကိုက်ခံခဲ့သူမွာလည္းဘုရားပဲၿဖစ္ ပါသည္။ လူတို႕က မစားရဟူေသာပညတ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္ေသာအခါ ေသရမည္ဟူေသာ စီရင္ခ်က္ကို ဘုရားဖက္မွ ၿပင္၍မရပါ။ အေၾကာင္း မွာ ဘုရားသည္ မေန႕ယေန႕ေနာင္ကာလ ေၿပာင္းလဲၿခင္းမရွိေသာေၾကာင့္ ၿဖစ္ပါသည္။ လူတို႕ကို ကမၻာေၿမမွရုတ္သိမ္းလိုက္ ၿပန္ကလည္း ငါ့ဝိညာဥ္သည္ လူတို႕တြင္ အစဥ္မဆံုးမရဟုေကာင္းခ်ီးေပးထားသည့္အတြက္ ရုတ္သိမ္း၍လည္း မရပါ။ ထို႕ေၾကာင့္လူကို ဖန္ဆင္းမိသည့္ အတြက္ ဘုရားသခင္သည္ ေနာင္တရ၍ႏွလံုး ေတာ္ပူပန္ခဲ့ေၾကာင္း ေဖၚၿပထားပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ေနာင္တဆိုသည္မွာ အမွားလုပ္မိ၍ ေနာင္တရၿခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာဟု အမည္ရေသာ ဘုရားသခင္သည္ လူသားတို႕ကိုယ္စား ပူေဆြးဝမ္းနည္းၿခင္းသာၿဖစ္ပါသည္။
လူတို႕တြင္ၿဖစ္တတ္ေသာ ကိုယ္ခႏၶာရွိေရာဂါတို႕သည္ ေနာက္ဆံုးလူကို ေသေစ၍ သခ်ိဳင္းသို႕သာ ပို႕ႏိုင္ေသာ္လည္း လူ႕အတြင္းရွိ အၿပစ္ေရာဂါ မူကား ေသၿပီးေနာက္ ငရဲသို႕ေရာက္ေစႏိုင္ပါသည္။ထိုတရားသံုးပါးကို ေနာက္ဥပမာ တစ္ခုအေနႏွင့္ေဖၚၿပရလွ်င္ အၿပစ္တရား သည္ လူတို႕၏ေရာဂါႏွင့္တူၿပီး၊ ပညတ္တရားသည္ လူတို႕၏ ေရာဂါကိုေဖၚၿပေပးေသာ “ဓါတ္မွန္ ႏွင့္တူပါသည္။ ထိုေရာဂါကို ဓါတ္မွန္က မဖယ္ရွားေပးႏိုင္ပါ။ သက္ဆိုင္ရာ ေရာဂါ၏ အထူးကု ဆရာဝန္ ကသာ ဖယ္ရွားေပးႏိုင္လို႕ ေရာဂါကိုဖယ္ရွားေပးေသာ ဆရာဝန္က ေက်းဇူး တရားႏွင့္တူပါသည္။ ေလာကတြင္ ဘုရားမ်ား အရွင္မ်ား မ်ားစြာေပၚထြန္းခဲ့ေသာ္လည္း အၿပစ္တရား၏အခ ေသၿခင္းတည္း ဟူေသာ ေရာဂါကို ကုစားေပးခဲ့ေသာအရွင္က ေယရႈဘုရား တစ္ပါးတည္းသာလွ်င္ၿဖစ္ပါသည္။
ဘာသာတရားက လူကို ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံအားထုတ္ခိုင္းေသာ တရားၿဖစ္ၿပီး ထိုသူကိုပင္ပန္းေစကာ တမလြန္အတြက္လည္း တိက် ေသာအေၿဖကိုမေပးႏိုင္သည့္ စိတ္ေမာလူပန္းေစေသာတရားၿဖစ္ပါသည္။ ေက်းဇူးတရားက တိက်ေသာ အေၿဖရွိကာ ယခုဘဝႏွင့္ ေနာင္ဘဝအတြက္ ခ်မ္းသာရာကို အမွန္ရေစေသာ တရားၿဖစ္ပါသည္။ မိဘေက်းဇူးကို မသိေသာသူသည္ သားသမီးမိုက္ၿဖစ္ၿပီး ဆရာ့ေက်းဇူးကို မသိေသာ သူသည္ တပည့္မိုက္ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုအထဲမွ ဘုရား၏ ေက်းဇူးေတာ္ကို မသိေသာသူ၊ ၿငင္းဆန္ေသာသူ မည္သည္ကား လူမိုက္ၿဖစ္ပါသည္။
လူကို ရွာေဖြစိစစ္ၾကည့္ပါက အၿပစ္ ကို ေတြ႕ရမည္ၿဖစ္ၿပီး ဘာသာတရားကို ရွာေဖြစိစစ္ၾကည့္ပါက အက်င့္တရားကို ေတြ႕ရေပလိမ့္မည္။ ဘုရားကို ရွာေဖြစိစစ္ ၾကည့္ပါက ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မည္။ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ၏ အရွင္ကို သင္မရရွိေသးပါက ဘာသာတရား၏ေအာက္တြင္ စံခ်ိန္မမွီေသာအက်င့္တရားမ်ားႏွင့္ အၿပစ္တရား၌သာ ဆံုရံႈးၿခင္းသို႕ေရာက္ရပါလိမ့္မည္။ ဆင္ေသကို ဆိတ္သားေရးႏွင့္ ဖံုးအုပ္လို႕မရသကဲ့သို႕ အၿပစ္တရားကို ဘာသာတရား၏ အက်င့္တရားမ်ားအားၿဖင့္ ဖံုးအုပ္၍မရႏိုင္ပါ။
ေယရႈဘုရားသည္ လူမ်ား အကြ်တ္တရားရရန္ တရားကို ေပးခဲ့သည့္ အရွင္သာမက ကားတိုင္ထက္တြင္ အသက္ေပးခဲ့ေသာ အရွင္ၿဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ ကဲ့သို႕က်င့္ရမည္ဟု တရားကိုၿပၿခင္းထက္ လူတို႕ကို အဘယ္မွ်ေလာက္ ခ်စ္ေၾကာင္းကိုၿပ ခဲ့ေသာအရွင္လည္း ၿဖစ္ပါသည္။ ေယရႈသည္ဘာသာတရားထက္ ေက်းဇူးတရားကို တည္ေထာင္ခဲ့ေသာအရွင္ၿဖစ္၏။ ဘာသာတရားက အပါယ္တံခါးကို မပိတ္ ႏိုင္ေသာ္လည္း ေယရႈဘုရားက ယံုၾကည္သူတိုင္းအတြက္ အပါယ္တံခါးကိုပိတ္ ေစခဲ့ၿပီးၿဖစ္ပါသည္။
ပညတ္တရားေခၚ ဘာသာသာတရားသည္ အမႈဖြင့္ေသာ တရားႏွင့္တူၿပီး ေက်းဇူးတရားေခၚေယရႈဘုရားသည္ လူတို႕အတြက္ တစ္ခု တည္းေသာ အမႈပိတ္ေသာ တရား ၿဖစ္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေယရႈကားတိုင္ထက္တြင္ ေနာက္ဆံုးေၿပာခဲ့ေသာ စကားၾကီးတစ္ခြန္းမွာ အမႈၿပီးၿပီ (သင့္အတြက္ အပါယ္တံခါးပိတ္ၿပီ) ဟူ၍ ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုအမႈၿပီးၿပီဟူေသာစကားကို ေပးေခ်ၿပီးသြားၿပီ ဟုလည္း အဓိပၸါယ္ဖြင့္ ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ေပးေခ်ၿပီး ေသာအရာအတြက္ သင္အဖိုးအခထပ္ေပးစရာမလိုေတာ့ပါ၊ သင့္အပိုင္းမွရယူရန္သာ ၿဖစ္ပါသည္။ ထိုက္တန္လို႕ ရၿခင္းမဟုတ္ပါ၊ ဘုရားၿပဳေပးေသာ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ရၿခင္းၿဖစ္၍ ေက်းဇူးတရားဟု ေခၚၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ သင္အသက္ ရွင္စဥ္ ဘယ္တရားလမ္းကို ေရြးခ်ယ္ မည္နည္း?
ကယ္တင္ၿခင္းဆုေက်းဇူးကို ရရွိၿခင္းသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ေကာင္း၍မဟုတ္ပါဘဲ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းၿမတ္ၿခင္းေၾကာင့္ၿဖစ္ပါသည္။ ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ ၾကိဳးစားက်င့္ၾကံ အားထုတ္မႈေၾကာင့္ရရွိေသာ ဆု မဟုတ္ပါဘဲ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ေပးမႈ ေၾကာင့္ရေသာ လက္ေဆာင္ ၿဖစ္ပါသည္။ ဘုရားက ကြ်ႏု္ပ္တို႕၏ က်င့္ၾကံၾကိဳးစား အားထုတ္မႈကို ၾကိဳက္ႏွစ္သက္၍အပါယ္ငရဲမွ ေရြးႏုတ္ကယ္တင္ခဲ့ၿခင္း မဟုတ္ပါဘဲ ဘုရားက ခ်စ္၍ အသက္ေပးကယ္တင္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ဘုရားသည္ အၿပစ္ကို ရြံမုန္းေသာ္လည္း အၿပစ္သားမ်ားၿဖစ္သည့္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ကို ခ်စ္၍ အၿပစ္တရား၏အခ ေသၿခင္းအတြက္ ကိုယ္စားခံေပးဆပ္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။
ကြ်ႏု္ပ္တို႕ႏွင့္ မထိုက္တန္ေသာ ေကာင္းကင္ဘံုတြင္ ေနရာတစ္ေနရာရဖို႕ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ႏွင့္ထိုက္တန္ေသာ လက္ဝါးကားတိုင္ေပၚသို႕ ေယရႈဘုရားသည္ အစားထိုး ေနရာယူေပး ခဲ့ၿပီးၿဖစ္ပါသည္။ မိမိလူတို႕ကို အၿပစ္မွ ကယ္ခြ်တ္မည့္သူၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေယရႈဟူေသာ အမည္ၿဖင့္မွည့္ရမည္ဟု က်မ္းစာက ဆိုထားပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေယရႈသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕အား အၿပစ္မွကယ္ခြ်တ္လ်က္ ကယ္တင္သည့့္သူ ၿဖစ္ၿပီး ကြ်ႏု္ပ္တို႕သည္ ေယရႈအားၿဖင့္ အၿပစ္မွ(ငရဲ) ကယ္တင္ၿခင္း ခံရသူေကာင္းကင္ ႏိုင္ငံသားမ်ား ၿဖစ္ၾကပါသည္။ ဟာေလလုယာ။
(မ ၁း၂၁၊ ေရာ ၅း၁၅၊ ေရာ ၅း၈၊ ၁ေယာ ၁း၇၊ ဧ ၂း၈၊ ေယာ ၅း၂၄)
ဒီလိုဆို ေယရႈကိုလက္ခံယံုၾကည္ၿပီးလွ်င္ ကိုယ္ၾကိဳက္ တာလုပ္လို႕ ရပါသလား?
ဖာရိရွဲႏွင့္ က်မ္းၿပဳဆရာ တို႕သည္ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ပညတ္ (၆၁၃) ခ်က္ကိုက်င့္ႏိုင္ ေသာသူမ်ားၿဖစ္ၾကပါသည္။ ေယရႈက သင္တို႕ အက်င့္သည္ဖာရိရွဲႏွင့္ က်မ္းၿပဳဆရာတို႕ က်င့္ေသာ အက်င့္ထက္မသာလြန္လွ်င္ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႕ မဝင္ရဟုမိန္႕ဆို ခဲ့ပါသည္။
ေကာင္းမႈကုသိလု္
ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းရာသို႕ေရာက္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါလား?ေကာင္းမႈတစ္ခုေန႕စဥ္ၿပဳဟု လူတို႕ဆိုရိုးစကားရွိေသာ္လည္း ၊ လက္ေတြ႕မွာမူ မလုပ္ႏိုင္သည့္အၿပင္ မေကာင္းမႈမ်ားတို႕ကိုေတာ့ ေန႕စဥ္မွန္မွန္က်ဴးလြန္မိတတ္ၾက ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္လူတို႕သည္ေမြးဖြါးခ်ိန္မွစ၍ ယခုအခ်ိန္အထိ လြန္က်ဴးခဲ့ေသာ အၿပစ္ေၾကြးမ်ားအတြက္ အပါယ္လားရမည္မွာ ဧကန္အမွန္ပင္ၿဖစ္ပါသည္။ လူသားတိုင္း မွာ ဘာသာသာတရားအသီးသီးရွိၾကပါသည္။ ထိုဘာသာတရားတို႕သည္ ဥပေဒႏွင့္ တူၿပီး အၿပစ္ထင္ရွားေၾကာင္းကိုသာ ေဖၚၿပပါသည္။ ဘာသာတရားသည္ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ကို အၿပစ္ႏွင့္ ေသၿခင္းတရား၏ လက္မွ မကယ္တင္ႏိုင္ပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘာသာတရားက လူကိုကယ္တင္ႏိုင္မည္လား၊ ဘုရားကသာလွ်င္လူကို ကယ္တင္ႏိုင္မည္လားဆိုသည္ကို ခြဲၿခားသိၿမင္တတ္ၿပီး တရားေပးေသာဘုရားႏွင့္ အသက္ေပးေသာဘုရား မည္သည့္ ဘုရားကို မိမိ၏ ထာဝရကာလအတြက္ ကိုးကြယ္ရမည္ကို ၿပတ္ၿပတ္ သားသား ေရြးခ်ယ္တတ္ၾကဖို႕ အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။
( ေယာ ၇း၁၉၊ ေရာ ၃း၂၀၊ ေရာ ၇း၇၊ ဂလာတိ ၃း၁၀-၁၃၊ ဂလာတိ ၃း၂၄၊ ဂလာတိ ၂း၁၅၊ ဂလာတိ ၅း၄၊ တရား ၂၇း၂၆၊ေဟရွာ ၆၄း၆)
No comments:
Post a Comment
ငါအချိန်တိုင်းစဉ်စားနေတာ....
မင်းရဲ့အကြောင်းတွေ......
အိပ်မရတဲ့ငါရဲ့အမှောင်ညတွေမှာ
မင်းပုံရိပ်တွေနဲ့ပဲငါအဖေါ်ပြုနေခဲ့တာ...
ခံစားဖို့သက်သက်ကြီးပဲလား...
နင်ပျော်မြူးနေတဲ့အချိန်လေးတွေကိုငါမြင်တိုင်း.....
ငါရင်ထဲမှာအရာရာကိုမေ့ပျောက်သွားတယ်..
နင်စိတ်ညစ်နေတဲ့အခိုက်မှာ
ငါအရာအားလုံးနဲ့ဆန့်ကျင့်ဘက်ဖြစ်သွားတယ်
ဒါမဖြစ်သင့်ဘူလို့ထင်ပေမဲ့
ငါစိတ်ကမင်းရဲ့ဆီမှာအမြဲရောက်နေခဲ့တာ....
ဘာတတ်နိုင်မလဲ..အရာအားလုံးနဲ့ငါ.......
ဆန့်ကျင့်ပြီးနေနိုင်တယ်......
ဒါပေမဲ့မင်းရဲ့အပြုံးတွေဝေးမှာကိုတော့
ငါအရမ်းကြောက်တယ် ချစ်သူရယ----
အရာအားလုံးဟာ ပြီးဆုံးခဲ့တယ်
ဆိုပေမဲ့ ငါ့ရင်ထဲမှာ
အရာအားလုံးဟာ မနေ့တစ်နေ့ကလိုပါပဲ
ချစ်သူရယ်....
မင်းရဲ့ ရယ်မော လှောင်ရီသံတွေ
ကြားမှာ ငါဟာ ကျိန်စာသင့်နေတဲ့
သူတစ်ယောက်လို ဆွံအခဲ့ရတယ်
ချစ်သူ................
တခြားရင်ခွင်မှာ ပျော်နေတဲ့မင်းကို
ငါက မင်းပျော်နေလားလို့
မေးတော့ ဒီလိုပါပဲလို့ မင်းပြောခဲ့တယ်နော်
အခု သစ္စာမရှိတဲ့မင်းကို
စောင့်မျှော်နေတဲ့ငါ့အတွက် ဘယ်သူ့ကို မေးမေး
ငါ့ ကို အရူးလို့ပဲ ပြောကြမှာပါပဲ
ချစ်သူရယ်..........
နောက်ဆုံး ငါ့အပေါ်အနစ်နာခံတဲ့
ချစ်သူတစ်ယောက်ကို ငါရခဲ့ပါတယ်
ငါ့ရဲ့ တန်ပြန်တဲ့ သက်ရောက်မှုကို
ငါ ခံစားရတယ်လို့ပဲ ငါသတ်မှတ်ပါတယ်
ချစ်သူ......
အဲဒီအချိန်မှာပဲ မင်းငါ့ကို
ပြန်ဆက်သွယ်လာတယ်....
ငါမေးခဲ့သလိုပဲ မင်းငါ့ကိုမေးလာတယ်
မင်းပျော်နေလားတဲ့
ငါမင်းကို ပြန်ဖြေခဲ့တယ်
" ဒီလိုပါပဲ" လို့.............................
အရာအားလုံးဟာ တစ်ကယ်ပဲ
ပြီးဆုံးသွားခဲ့ပါပြီ......ချစ်သူရယ်....
မင်းနဲ့ ငါ ဟာ အဝေးဆုံးကို
ရောက်မှန်းမသိ ရောက်ခဲ့ရပြီပဲ ချစ်သူ...............................................